Pierwsze spotkanie projektowe

Na nasze pierwsze spotkanie przyszło 9 osób. Głównie próbowaliśmy ustalić zakres prac, jakie powinny zostać wykonane. Wszyscy byliśmy zgodni co do tego, że aby przygotować wystawę trzeba się najpierw trochę więcej dowiedzieć i zebrać sporo materiałów. Nasza praca będzie więc polegała przede wszystkim na zbieraniu oryginalnych "artefaktów" (sprzętu, ekwipunku górskiego) oraz historii z nimi związanych; na dokumentacji i archiwizacji tych znalezisk (fizycznych, wizualnych, narracyjnych); na dzieleniu się wiedzą, omawianiu materiałów, ustalaniu które z nich mają wystąpić w roli „reprezentantów” na wystawie; na odpowiadanie sobie na pytania, które się pojawią w trakcie naszych poszukiwań; na próbie rekonstrukcji procesów innowacji technologicznych jakie rozprzestrzeniały się w łódzkim środowisku. Anna Kacperczyk zaproponowała wstępne pytania badawcze, które mogłyby nas poprowadzić w naszych poszukiwaniach:

1. Jak rozprzestrzeniała się wiedza na temat nowych technologii wśród łódzkich taterników i wspinaczy?

2. W którym momencie zaczęło się „nowoczesne” wspinanie w naszym środowisku? Czy można wskazać rok, który był cezurą czasową?

3. W jaki sposób następowała dyfuzja „narzędzi” i nowych technologii?

4. Jak odbierane były przez poszczególnych uczestników świata wspinania przemiany technologiczne, jakim poddawane było wspinanie (alpinizm, taternictwo, himalaizm)?

5. Jak rozprzestrzeniała się w łódzkim środowisku wiedza na temat nowych technologii?

6. Jak radzono sobie ze „starą” technologią?

7. W jaki sposób przygotowywano się do akcji górskiej?

8. Jaka była chronologia wprowadzania kolejnych zmian i innowacji w sposobach działania łódzkich wspinaczy?

9. Co warunkowało te zmiany? 

10. Od czego zależał postęp innowacyjny – co go umożliwiało? Co go hamowało?

11. Jak wyglądały koalicje łódzkiego środowiska z innymi ośrodkami wspinaczkowymi w Polsce i za granicą?

12. Jak wyglądał ilościowy rozwój łódzkiego środowiska wspinaczkowego? 

13. Jak ewoluowało to środowisko (w sposobach działania w górach i skałach)?

14. Na ile podążało (na ile było w stanie podążać) za przemianami technologicznymi zachodniego alpinizmu?

Podsumowując, zarysował się ambitny plan opowiedzenia o rozwoju i przemianach tego środowiska przez pryzmat wprowadzanych innowacji technologicznych. Chcieliśmy także spróbować pokazać je na tle szerszego rozwoju technologii wspinaczkowej w alpinizmie zachodnim. Kolejny wątek dyskusji stanowiły próby wytypowania osób do wywiadów/ rozmów. Padło wiele nazwisk osób, z którymi powinniśmy porozmawiać: Piotr Pustelnik, Janusz Anforowicz, Józef Goździk, Marek Grochowski, Maciej Gryczyński, Tadeusz Bartczak, Bogdan Mac, Andrzej Wilczkowski, Ryszard Przybylski, Wojciech Jedliński, Marek Kujawiński. 

W dalszej kolejności rozważaliśmy w jakim trybie miałyby odbywać się te spotkania i rozmowy: indywidualnie czy grupowo? Pojawiły się różne pomysły, przeważyła jednak opcja wywiadów indywidualnych. Byliśmy też zgodni co do tego, że rozmowy te powinny zostać zarejestrowane co najmniej w wersji dźwiękowej, ponieważ są niepowtarzalną pamiątką pozwalającą zachować dla przyszłych pokoleń wspinaczy pamięć o ich poprzednikach. Stałym elementem każdego spotkania miała być prośba o udostępnienie archiwalnych fotografii i/ lub starego sprzętu wspinaczkowego. Planowaliśmy, że wobec archiwalnych fotografii oraz sprzętu będziemy starali się uzyskać jak najpełniejsze informacje: Kto jest autorem fotografii? Przez kogo i w jakich okolicznościach została wykonana? Kogo/ co przedstawia? Kiedy powstała? A w odniesieniu do szpeju i ekwipunku górskiego: Czyje to przedmioty? Kiedy powstały? Jak zostały nabyte/zdobyte? Gdzie i jak były używane? Jakie historie się z nimi wiążą? Do kogo należą teraz? 

Spróbowaliśmy uporządkować nasze przyszłe zadania do realizacji, podzielić sie zadaniami i zaplanować chronologię projektu. Jego I faza miała obejmować gromadzenie, opisywanie, skanowanie i archiwizację zdjęć oraz innych zebranych materiałów; gromadzenie przedmiotów oraz historii z nimi związanych; opis innowacji sprzętowych na tle ogólnego rozwoju technologii wspinaczkowej na świecie. Planowaliśmy wykonanie profesjonalnych zdjęć zebranego na wystawę szpeju. Ta pierwsza faza, czyli zbieranie danych, ich archiwizacja i opisywanie miała trwać do końca stycznia 2017 r. W II fazie mieliśmy poddać analizie zebrany materiał pod kątem wyboru materiałów do wystawy. Daliśmy sobie na to czas od lutego do końca marca 2017 r. III faza przypadająca od kwietnia do maja 2017 r. miała być poświęcona przygotowaniu samej wystawy. W czerwcu miał nastąpić wydruk materiałow na wystawę (10 plansz PCV 100 x 100 cm z nadrukiem jednostronnym), zaprojektowanie układu artefaktów w gablotach, zadania organizacyjne związane z otwarciem wystawy. 

Na koniec ustaliliśmy wstępny terminarz naszych spotkań.

Przykład i wzór takiej realizacji posłużyło nam Bronowickie Archiwum Społeczne http://archiwumbronowickie.pl/2016/09/07/wernisaz-plenerowej-wystawy-arc...